| Chapter 18 |
1 | Toe het Bildad, die Suhiet, geantwoord en gesê:
|
2 | Hoe lank wil julle jaag agter woorde? Word verstandig, en daarna sal ons spreek.
|
3 | Waarom word ons as vee gereken, is ons dom in julle oë?
|
4 | Jy, iemand wat homself verskeur in sy toorn -- sal om jou ontwil die aarde verlate wees of 'n rots uit sy plek versit word?
|
5 | Ja, die lig van die goddelose gaan dood, en die vlam van sy vuur bly nie flikker nie.
|
6 | Die lig in sy tent word duisternis, en sy lamp bo hom gaan dood.
|
7 | Sy geweldige treë word ingekort, en sy eie plan gooi hom omver.
|
8 | Want hy raak in 'n net deur sy eie voete, en hy loop oor die vlegwerk van 'n vangkuil.
|
9 | 'n Vangnet gryp sy hakskeen, 'n strik hou hom vas.
|
10 | 'n Tou is vir hom verberg in die grond en 'n valstrik vir hom op die pad.
|
11 | Verskrikkinge beangstig hom aan alle kante en jaag hom so ver as hy gaan.
|
12 | Sy onheil het honger, en die ondergang staan gereed vir sy val.
|
13 | Die eersgeborene van die dood verteer die lede van sy liggaam, hy verteer sy lede.
|
14 | Weggeruk word hy uit sy tent, die voorwerp van sy vertroue; en dit laat hom aanstap na die koning van die verskrikkinge.
|
15 | Daar woon in sy tent iets wat hom nie toebehoort nie; swawel word gestrooi oor sy woning.
|
16 | Onder verdroog sy wortels, en bo verwelk sy tak.
|
17 | Sy gedagtenis vergaan van die aarde af, en hy het geen naam op die wye veld nie.
|
18 | Hulle stoot hom uit die lig in die duisternis, en uit die wêreld verjaag hulle hom.
|
19 | Hy het geen kroos of nageslag onder sy volk en niemand wat oorbly in sy wonings nie.
|
20 | Oor sy dag staan die mense van die Weste verskrik, en siddering gryp die mense van die Ooste aan.
|
21 | Sekerlik, so gaan dit met die wonings van die kwaaddoener en so met die plek van hom wat God nie ken nie.
|